رییس اسبق پلیس راهنمایی و رانندگی کشور، گفت: علت ترافیک تهران نبود تناسب ظرفیت معابر با تعداد خودروهای موجود است که نوع رفتار ترافیکی کاربران نیز آن را تشدید می‌کند.

سردار محسن انصاری در حاشیه «دهمین کنفرانس بین‌المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک» افزود: معابر تهران حداکثر برای 2 میلیون دستگاه خودرو ظرفیت دارند، در صورتی‌ که در حال حاضر 5/3 میلیون دستگاه خودرو در تهران تردد می‌کنند.

این مدرس دانشگاه با اشاره به این که زمانی که ظرفیت معابر کمتر از تعداد خودروها باشد ترافیک نیز افزایش پیدا می‌کند، اظهار کرد: راهکار کاهش ترافیک به کارگیری 5 ساز و کار عملی است که می‌تواند ترافیک را برای شهروندان قابل تحمل کند.

انصاری تصریح کرد: در مرحله نخست باید رفتار ترافیکی شهروندان اصلاح شود و راهکار دوم توسعه حمل و نقل عمومی ارزان و سریع است، چرا که با این اقدام شهروندان تشویق می‌شوند از وسایل حمل و نقل عمومی استفاده کنند و ایجاد مدیریت یکپارچه ترافیک، سومین راه حل کنترل ترافیک است که در آن از موازی‌کاری جلوگیری می‌شود.

رییس اسبق پلیس راهنمایی رانندگی کشور در پایان راهکار چهارم را توسعه دولت الکترونیک به منظور مدیریت سفرهای درون شهری که موجب حذف سفرهای غیر ضروری می‌شود، دانست و خاطرنشان کرد: در مرحله آخر، کاهش عمر خودروهای در حال حرکت می‌بایست مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش پانا، گفتنی است «دهمین کنفرانس بین‌المللی مهندسی حمل و نقل و ترافیک» در روزهای دوم و سوم آذر ماه جاری از سوی معاونت حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران در محل سالن همایش‌های برج میلاد برگزار ‌شد.

آقایان مسئول؛ نگران نباشید آلودگی

خودش آمده؛ خودش هم می‌رود

تیترآنلاین - گفته می‌شود دادستان کل کشور اوایل آبان جلسه‌ای با محوریت آلودگی هوای تهران تشکیل داد و به‌عنوان مدعی‌العموم نگرانی خود را از هوای پایتخت و سلامت شهروندان تهرانی اعلام کرد و خواستار تدبیر مسئولان مربوطه در حل این مسئله‌ی(شما بخوانید؛ جدی!) شد!

ورود قوه‌ی قضائیه به موضوعی چون آلودگی هوا، شاید تاکیدی بر جایگاه این نهاد قضایی به‌عنوان مرجع حفاظت و صیانت از حقوق عمومی شهروندان بوده باشد و شاید دادستان کل کشور تاکید کرده‌ باشد که درصورت نیاز؛ کوتاهی مقصران واقعی در بحث آلودگی هوا را پیگیری می‌کند، اما بذر امیدی که مدعی‌العموم نسبت به پیگیری موضوع سلامت شهروندان در اذهان پاشیده، بسیار‎ دیرتر از زمانی است که باید پاشیده می‌شد!

و باید به نکته فوق افزود که؛ سالهاست که همه‌ی مردم ایران توبیخ، معرفی و محکومیت مقصران آلودگی هوای کشور را اعم از: سازندگان خودورها تا نهادهایی که باید نظارت می‌کردند و نکردند و سازمان‌هایی که وظایف مدیریتی شهری را به درستی به انجام نمی‌رسانند و آنها که باید بودجه می‌دادند و ندادند؛ را آرزو دارند اما همگان نیز بر این اذعان دارند که هرگز چنین وعده‌ای محقق نخواهد شد چون...

البته در این روزها فقط قوه‌ی قضائیه نیست که نسبت به موضوع آلودگی هوای تهران علاقمند شده و از خود واکنش نشان داده، رئیس مرکز تحقیقات راهبردی مجمع تشخیص مصلحت‌نظام نیز اعلام کرده: خسارات آلودگی هوا در ایران به 10 میلیارد دلار در سال می‌رسد.

شورای‌شهر هم مدعی دیگر شکایت از آلودگی هواست. پس با حفظ همین سمت، از جرایی نشدن برنامه‌ها و سیاست‌های کلان کاهش آلودگی هوای پایتخت انتقاد کرده و بی‌توجهی به محیط زیست تهران را(گفته می‌شود اندکی شدیدتر!) مورد انتقاد قرار داده است.

مجلس هم ساکت ننشسته

و اعلام کرد: توسعه‌ی حمل و نقل عمومی با کاهش آلودگی هوا ارتباط مستقیم دارد و اگر امکانات حمل و نقل شهری افزایش پیدا کند؛ آلودگی کاهش می‌یابد.

بعدهم پای شهردار وسط کشیده شد که: امکان استفاده شهرداری‌ها از حساب صندوق ذخیره‌ی ارزی ازسوی مجلس به‌عنوان یک فرصت طلایی ازجمله ساز و کارهای کاهش آلودگی هواست

براستی چرا زمانی‌که مقرر شد؛ طبق قانون برنامه‌ی چهارم و تا پایان این برنامه؛ یک میلیون خودروی فرسوده از رده خارج شود، پس از گذشت 4 سال از این قانون؛ تنها 300 هزار خودروی فرسوده از رده خارج شد؟!

چرا سازمانی که مسئولیت پیگیری استانداردهای زیست محیطی کشور را عهده‌دار است(سازمان محیط زیست)، برنامه‌های کوتاه، میان و بلندمدت رسیدن به استانداردهای زیست محیطی را نادیده گرفته است؟!

چرا گازوئیل ما استاندارد نیست و پالایشگاه‌ها با مشکل مواجه‌اند؟!

چرا همان مسئولانی که امروز ابراز نگرانی می‌کنند، وقتی می‌دانند و خود اعلام می‌کنند که 25 درصد آلودگی‌ هوای تهران ناشی از آلایندگی موتورسیکلت‌ها است، تنها به این نکته بسنده می‌کنند که: انجام معاینه‌ی فنی یک وظیفه‌ی اخلاقی و انسانی است!

چرا وقتی گفته می‌شود 22 درصد از آلودگی هوا با انجام معاینه‌ی فنی کاهش خواهد یافت، راهنمایی و رانندگی پیگیر قاطع الزام معاینه فنی خودروها نمی‌شود؟!

و چرا این‌ روزها که هوای شهر، خطرناک اعلام می‌شود، بازهم خیابان‌های تهران شلوغ است؟!

ای بسا کارشناسانی که خود اذعان دارند که 88 درصد آلودگی هوای تهران ناش از آلایندگی وسایل نقلیه‌ای است که از استانداردهای لازم برخوردار نیستند. و ای بسا که سازمان حمل و نقل و ترافیک شهرداری تهران به‌عنوان متولی حمل و نقل عمومی پایتخت که باید بیشترین دغدغه و دلمشغولی را در این ارتباط داشته باشد اما پربیراه نگفته‌ایم اگر بگوییم کمترین دغدغه و پیگیری را دارد و البته در این‌گونه مواقع نیز سریع بحث عدم پرداخت یارانه‌ی بلیط مترو و اتوبوس را پیش می‌کشد تا تقصیر را به گردن دیگری بیندازد.

یادش بخیر هشت سال پیش را. وقتی برنامه‌‌ی جامع آلودگی هوای تهران طراحی شد تا ظرف 10 سال هوای پایتخت را به کیفیت سالم و قابل تنفس برساند!

قرار بود این برنامه؛ هم به استانداردسازی خودروهای نو بپردازد؛ هم پیگیر از رده خارج کردن خودروهای فرسوده باشد؛ هم به فکر ارتقای حمل و نقل عمومی باشد؛ هم در اندیشه‌ی بهبود کیفیت سوخت؛ هم معاینه‌ی فنی خودروها را عملی کند؛ و هم مدیریت ترافیک و آموزش را تهیه و تدوین کند.

راستی چه شد که این همه نشد یا روی کاغذ‌های کارشناسان و مدیران

باقی ماند؟! پس چرا بودجه‌هایش هزینه شد؛ اما خودش اجرایی نشد؟!

طبیعی است که در کشوری که هر نهادی؛ گناه کم‌کاری خود را بر گردن دیگری می‌اندازد، دولت، شهرداری را مقصر می‌داند و شهرداری، دولت را. مجلس، دولت و شهرداری را مقصر می‌داند و دولت و شهرداری، مجلس را. مجمع تشخیص مصلحت هر سه را مقصر می‌داند و قوه‌ی قضائیه هر چهار را و این دایره‌ی باطل همین‌گونه ادامه دارد تا بی‌نهایت...!!!

درنهایت هم ماندند روی دست ما، کلی نهاد و دستگاه و سازمان و موسسه و مجموعه و زیرمجموعه و البته بالای دست همه‌ی آنها، یک دولت؛ که همگی به اتفاق هم باید در 8 سال گذشته؛ کلی اقدام اجرایی می‌کردند اما نکردند. چه بسا فعالیت‌ها که نباید انجام می‌دادند اما دادند.

آلودگی هم پرهیبت راند و راند تا داد همه را درآورد و روزی به روزهای تعطیل کشور افزود تا درست در همان روزهایی که بهانه‌ی تعطیلی‌اش آلودگی هواست، ماشین‌ها در خیابان‌ها ترافیک بسازند و بازهم کسی نباشد که از مسئولان بپرسد چرا در شرایط هشدار به اتومبیل‌ها اجازه‌ی عبور و مرور در خیابان‌ها داده می‌شود؟!

ماجرای طرح جامع کنترل آلودگی هوای تهران در رادیو تهران نیز دنبال شد.

به گزارش رادیو تهران، محمودی که معاون عمرانی استانداری تهران است، گفت: ما در بالارفتن شدت آلودگی هوای تهران؛ کمیته‌ی اضطراری تشکیل می‌دهیم و همین کمیته؛ 4شنبه را تعطیل کرد.

نکته:‌ یعنی یک کمیته به کمیته‌های تصمیم‌گیری کشور اضافه شد!

محمودی در جای دیگری گفت: طرح جامع ده ساله‌ی اول کاهش آلودگی هوای تهران؛ پایان سال 88 به پایان رسید و طرح جامع ده ساله‌ی دوم شش ماه است که مطرح شده است.

نکته:‌ ما که نه از اولی خیری دیدیم و نه امیدی به دومی داریم!

محمودی بازهم گفت: پیش‌نویس طرح جامع ده‌ ساله‌ی دوم آلودگی هوای تهران تهیه شده است. برای این طرح هم با مشاور جدید جهاد دانشگاهی دانشگاه صنعتی شریف صحبت شده است.

نکته:‌ پای دانشگاه هم به وسط کشیده شد،‌ این یکی را خدا به خیر کند!

محمودی گفت: برخی اهداف طرح اول عملی شده مثل

رساندن طول عمر وسایل نقلیه‌ی عمومی به زیر ده سال.

نکته:‌ شما بگویید؛ این همه وسیله‌ی نقلیه‌ی فرسوده از کجا آمده است؟!

محمودی تاکید کرد: در برنامه‌ی ده ساله دوم درمورد تصفیه و خلوص بیشتر سوخت خودروها تصمیمات جدی‌تری گرفته شده است.

نکته:‌ ای بسا آروزی دور و دراز!

نوروزی هم که مدیرعامل ستاد معاینه‌ی خودروی شهرداری تهران معرفی شد، گفت: با تمهیدات این ستاد هم تاکسی‌ها و هم اتوبوس‌ها سالی 4 بار مورد معاینه‌ی فنی قرار می‌گیرند.

نکته:‌ این یکی را کسی باور می‌کند که سال‌ها از خانه خارج نشده باشد و گذرش به خیابان نیفتاده باشد!

نوروزی کمی هم همراهی نشان داد و اظهار کرد: عمر برخی اتوبوس‌های شرکت واحد شهر تهران؛ زیاد و گازوئیل مصرفی آنها خیلی بد است و گازوئیل مصرفی ما چندبرابر خلاف استانداردهای بین‌المللی است. بنزین هم نه مورد نظارت ما و نه سازمان محیط زیست است.

نکته:‌ شاید اگر قاضی منصفی بود؛ باید عوامل ستاد معاینه خودور و تولید بنزین و گازوئیل را به یکباره از کار بیکار می‌کرد و به سلول‌های انفرادی با هوای آلوده تبعید می‌کرد!

هادی حیدرزاده هم که مشاور شهردار و رئیس ستاد محیط زیست و توسعه‌ی پایدار شهرداری تهران معرفی شد، گفت: ما در موضوع مهم آلودگی هوای تهران حتماً مشکل مدیریتی داریم. تهران؛ پایتخت سیاسی اقتصادی اجتماعی کشور است و نگاه به ترافیکش باید نگاه ملی باشد. تهیه طرح جامع هوای تهران اگر دست افراد خبره باشد؛ یکی دو هفته بیشتر کار ندارد ولی الآن چند ماه(از اول سال تابه حال) گذشته و مصوب نشده و ما داریم زمان را از دست می‌دهیم. تهران یک مدیریت واحد قدرتمند یکپارچه می‌خواهد که بتواند با دستگاه‌هایی که به وظایفشان عمل نکردند با اعمال قانون و برخورد کند و ما متأسفانه در موضوع آلودگی هوای تهران توپ را توی زمین مردم می‌اندازیم.

نکته:‌ توصیه می‌کنیم حتما این سخنان را محض انبساط خاطر بخوانید چون:

اول، نیازی به تذکر نیست که آلودگی هوا مشکل مدیریتی دارد ازجمله مقصران هم البته همکاران خود ایشان هستند.

دوم، مدیری که مدعی باشد تهیه این طرح فقط چند روز کار می‌برد، یعنی به وخامت امر ایمان ندارد و احتمالا نه چندان با مسایل محیط زیست آشناست و نه مشکلات را می‌شناسد و نه سررشته‌ای از مدیریت دارد.

سوم، با تذکر این نکته که در بسیاری از موارد از گفته‌ها و توصیه‌ها و راهکارهای ایشان، موارد ضد و نقیض آشکار است، به خوبی ورود سیاست و سیاست‌بازی به حیطه‌ی این تفکر هم مشهود است.

چهارم، اتفاقا این توپ در میدان همگان است: دولت، مردم، شهرداری، شورای شهر، مجلس و ...

آلودگی هوا و آثار زیانبار آن

بر سلامت انسان

در فاجعه مه دود لندن در سال ? ? ، ?????هزار تن در مدت چند روز در اثر غلظت بالای آلاینده‌های هوا جان باختند.

آلودگی هوا چیست؟
هوا اقیانوسی است که ما در آن تنفس می‌کنیم. ? ??/??درصد هوا از نیتروژن، اکسیژن، بخار آب، و گازهای بی‌اثر تشکیل شده است. فعالیتهای انسانی می‌تواند موادی را وارد هوا کند که بعضی از آنها می‌تواند مشکلاتی را برای انسانها، گیاهان و حیوانات بوجود آورد.

چندین نوع آلودگی هوا وجود دارد که آثار گوناگونی برجا می‌گذارند.

مه دود، باران اسیدی، پدیده اثر گلخانه‌ای و ایجاد حفره در لایه ازون هر کدام عوارض خطرناکی را برای سلامت انسان و کل محیط زیست ببار می‌آورند.

انتشار ذرات حاصل از مصرف سوخت‌های فسیلی برای تهیه انرژی از دیگر انواع علل آلودگی هوا به شمار می‌رود. اندازه این ذرات بسیار کوچک حدود ? ?/??میکرون است. این نوع آلودگی گاهی آلودگی کربن سیاه نیز نامیده می‌شود.

گازهای حاصل از مصرف سوخت در خودروها، خانه‌ها و صنایع یک منبع مهم آلودگی هوا به شمار می‌رود. برخی معتقدند حتی سوزاندن چوب و زغال چوب در بخاری و منقل می‌تواند مقادیر زیادی دوده را وارد هوا کند.

انتشار گازهای مضری مانند دی اکسید سولفور، مونواکسید کربن، اکسیدهای نیتروژن، و بخارات شیمیایی می‌توانند در جو زمین واکنشهای شیمیایی انجام داده و تشکیل مه دود و باران اسیدی بدهند.

آلودگی در محیطهای بسته مانند خانه‌ها، ادارات، و مدارس نیز باید مورد توجه قرار گیرد. برخی از این آلاینده‌ها در اثر فعالیتهایی مانند استعمال دخانیات و آشپزی ایجاد می‌شود. بسیاری از افراد ? ???تا ? ???درصد عمر خود را در داخل محیطهای بسته می‌گذرانند و قرار گرفتن در معرض آلاینده‌های مضر می‌تواند سلامت افراد را به خطر بیندازد. به همین خاطر توجه به آلودگی هوا در داخل و خارج خانه حائز اهمیت است.

آثار آلودگی هوا بر سلامت انسان
آلودگی هوا به طرق گوناگونی می‌تواند آثار زیانبار درازمدت و کوتاه مدتی بر سلامت انسانها بگذارد. تاثیر آلودگی هوا بر افراد مختلف متفاوت است. آسیب پذیری برخی افراد در برابر آلودگی هوا بسیار بیشتر از سایرین است. کودکان کم سن و سال و سالمندان بیشتر از دیگران از آلودگی هوا آسیب می‌بینند.

برخی بیماریها مانند آسم، بیماری قلبی و ریوی در مواقع آلودگی هوا تشدید می‌شوند. معمولا میزان آسیبها بستگی به میزان قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی زیانبار دارد یعنی مدت تماس با آلاینده‌ها و غلظت مواد شیمیایی.

آثار کوتاه مدت آلودگی هوا عبارت است از حساسیت چشمها، بینی و حلق، عفونتهای دستگاه تنفسی فوقانی مانند برونشیت و ذات الریه. سردرد، تهوع، و واکنش‌های آلرژیک نیز از دیگر عوارض کوتاه مدت این مشکل زیست‌محیطی است.

آلودگی هوا برای مدت کوتاه می‌تواند بیماری مبتلایان به آسم و آمفیزم را تشدید کند.

آثار درازمدت آلودگی هوا می‌تواند بیماری مزمن تنفسی ، سرطان ریه، بیماری قلبی، و حتی آسیب به مغز ، اعصاب ، کبد و کلیه‌ها را شامل شود.

تماس مداوم با آلاینده‌ها بر ریه کودکان تاثیر می‌گذارد و در سالمندان سبب تشدید بیماری می‌شود.

عقیمی ناشی از کاهش شمار اسپرم در مردان از عوارض آلودگی هوا شناخته شده است. آلودگی هوا نه تنها در تشدید آسم نقش دارد بلکه بزرگترین عامل خطر در ایجاد این بیماری محسوب می‌شود. پزشکان از جمله عوامل موثر در بروز جوش صورت را آلودگی هوا معرفی می‌کنند. این معضل برای بیماران دیابتی مرگبار است. آلودگی هوا در فرایند کنترل جریان خون در دیابتی‌ها اختلال ایجاد می‌کند.

در تحقیقات انجام شده مشخص شده است آلودگی هوا در بروز چاقی نقش دارد و مرگ زودرس در نواحی آلوده شهرها به اثبات رسیده است.

در گیاهان آلاینده‌ها توان گیاهان را برای مقابله با بیماریها و حشرات کاهش می‌دهند و در رشد آنها تاثیر منفی می‌گذارند. بسیاری از درختان در بزرگراههای شهر تهران در حالت نیمه مرگی هستند که به علت انباشت لایه‌ای از ذرات آلاینده بر شاخ و برگ آنهاست.

آثار آلودگی هوا به حدی گسترده است که تحقیقات در این‌باره همچنان ادامه دارد. بیماریهای ناشی از آلودگی هوا می‌تواند بسیار پرهزینه باشد.

هزینه‌های درمانی، کاهش بهره‌وری در محل کار می‌تواند سالیانه میلیاردها دلار هزینه بر جامعه تحمیل کند.

پیشگیری از آلودگی هوا
در بسیاری از کشورهای جهان اقداماتی برای کاهش آثار آلودگی هوا بر محیط زیست انجام شده است. درحالی که دانشمندان آثار زیانبار آلودگی هوا را بر گیاهان، حیوانات و زندگی انسانها مطالعه می‌کنند، قانون‌گذاران قوانینی را برای کنترل کاهش آلاینده‌ها تصویب نموده و آموزگاران در مدارس و استادان در دانشگاهها آثار آلودگی هوا را برای نسل جوان تشریح می‌کنند.

اولین گام برای حل مشکل آلودگی هوا ارزیابی است. محققان آلودگی هوا را بررسی نموده و استانداردهایی را برای اندازه‌گیری نوع و مقدار آلاینده‌های خطرناک تعیین می‌کنند. بعد از آن باید حد مجاز آلاینده‌های هوا مشخص شود.

در مرحله بعد می‌توان گامهایی برای کاهش آلودگی هوا برداشت. تنظیم مقرراتی برای موادی که در اثر فعالیتهای انسانی در فضا منتشر می‌شود این هدف را تکمیل می‌کند. بسیاری از کشورها برای میزان انتشار آلاینده‌های خودروها و صنایع محدودیت‌هایی را اعمال کرده‌اند. این کار از طریق سازمانهای هماهنگ‌کننده که وظیفه نظارت بر محیط زیست و هوا را به عهده دارند انجام می‌شود. در سازمان ملل برنامه مدیریت جو طرحهای زیست محیطی را در سراسر جهان اجرا می‌کند.

در برخی کشورها علاوه بر سازمان حفاظت محیط زیست سازمانهای محلی نیز در کنترل و نظارت بر محیط زیست نقش دارند.

پیشگیری مهمترین اقدام برای کنترل آلودگی هواست. سازمانهای نظارتی نقش مهمی در کاهش آلودگی هوا در محیط زیست ایفا می‌کنند.

سالیانه ? ?/??میلیون نفر در جهان در اثر آلودگی هوا جان خود را از دست می‌دهند که در این میان بیشترین میزان مرگ و میرها به علت آلودگی هوا در فضاهای بسته مانند خانه است. از این رو تهویه کافی برای کاهش آلاینده‌ها در محیطهای بسته مسئله مهمی است. در محیط خانه و محل کار باید جریان کافی هوا وجود داشته باشد و دستگاههای تهویه مناسب نصب شده باشد.

یکی از خطرناکترین آلاینده‌ها دود سیگار است. محدودیت در استعمال دخانیات گام مهمی برای داشتن محیط زیست سالمتر است. هرچند قوانین کنترل استعمال دخانیات در برخی اماکن موثر است، اما قرار گرفتن در معرض دود سیگار دیگران نیز مسئله مهمی است که نباید از نظر دورداشته شود.

پیاده‌روی و استفاده از دوچرخه به برخوداری از هوایی سالم و پاکیزه کمک می‌کند. آلودگی هوا را فقط با تلاشهای دانشمندان، صاحبان صنایع، قانون‌گذاران و تمام افراد جامعه کاهش داد. برای برخورداری از محیطی سالم برای خود و فرزندان همه باید مشارکت داشته باشند.

از بین مهمترین نیازهای انسان، هوا حیاتی‌ترین نیازی شناخته شده است که اگر اختلالی در آن ایجاد شود ادامه زندگی را غیرممکن خواهد کرد.