بحران میان‌سالی: تحول یا افسردگی؟

وقتی بحران میان‌سالی به افسردگی تبدیل شد، چه باید بکنید؟

بحران میان‌سالی چیست؟ لطیفه و کلیشه‌های زیادی در این مورد وجود دارد: می‌گویند بحران میان‌سالی همان زمانی است که فرد کارهای غیرمنتظره و نشدنی انجام می‌دهد مثل استعفای غیرمنتظره از کارش، خریدن یک ماشین قرمز اسپرت، یا ترک همسر.

سالیان سال است که بحران میان‌سالی این تصاویر را در ذهن تداعی می‌کند. اما این روزها، بحران میان‌سالی، تحول میان‌سالی نام گرفته است و دیگر آنقدرها هم بد به نظر نمی‌رسد.

متخصصین سلامت روان اعتقاد دارند که واژه بحران برای این منظور نمی‌گنجد چون بااینکه این وضعیت می‌تواند همراه با افسردگی جدی باشد اما می‌تواند رشد شگرفی هم به دنبال داشته باشد. بهترین کاری که فرد می‌تواند انجام دهد این است که بفهمد چه زمان این تحول می‌خواهد تبدیل به افسردگی شود تا بتواند از متخصصین کمک بگیرد.

تعریف بحران میان‌سالی

دکتر دان جونز، مدیر مرکز خدمانی روانشناسی و مشاوره در دانشگاه آپالچیان می‌گوید واژه بحران میان‌سالی که اولین بار در دهه هشتاد مورد استفاده قرار گرفت، توجه بسیار زیادی را به خود جلب کرد. او کارهای تحقیقاتی زیادی بر روی رشد و تحولات افراد بزرگسال و میان‌سال انجام داده است.

او درمورد واژه بحران میان‌سالی می‌گوید، "این موضوع هیچ‌وقت یک دسته بندی تشخیصی رسمی نبوده است". او اعتقاد دارد سنی که بحران میان‌سالی ممکن است در آن اتفاق بیفتد، در افراد مختلف متفاوت است. اینکه چه زمان بحران میان‌سالی اتفاق می‌افتد به این بستگی دارد که از چه اشخاصی کمک بگیرید یا چه زمان انتظار داشته باشید که در شما بماند.

او اعتقاد دارد بحران میان‌سالی از سن 37 سالگی تا 50 و بالاتر ممکن است اتفاق بیفتد.

دکتر جونز می‌گوید، این بحران یا تحول معمولاً در زمان اتفاقات مهم زندگی مثل تمام شدن دانشگاه فرزند کوچکتان یا تولد 40 یا 50 سالگی که نشان می‌دهد وارد یک دهه دیگر از عمرتان شده‌اید اتفاق می‌افتد.

او ادامه می‌دهد، "مرگ والدین نیز می‌تواند یکی از این اتفاقات میان‌سالی باشد."

بحران میان‌سالی: زنان در مقابل مردان

دکتر جونز اعتقاد دارد مردها و زن‌ها به یک اندازه در معرض تجربه بحران میان‌سالی هستند. اما در دو جنس این بحران متفاوت خواهد بود.

او می‌گوید، "در این زمان مردها معمولاً یک ماشین اسپرت قرمز می‌خرند." البته همیشه اینطور نیست اما دکتر جونز اعتقاد دارد مردها خیلی بیشتر از خانم ها مصر هستند چیزی را به اثبات برسانند.

او می‌گوید، مردها ارزش خود را با عملکرد کاری خود می‌سنجند. مثلاً دوست دارند موفق به نظر برسند، گرچه دستاوردهایشان آنطور که انتظار داشته‌اند نبوده باشد.

به اعتقاد دکتر جونز، خانم‌ها این اعتبار را در روابطشان جستجو می‌کنند حتی اگر تمام عمر خود کار بیرون از منزل هم داشته باشند. خانم‌ها عملکرد خود را معمولاً بعنوان یک همسر، مادر یا هر دو ارزیابی می‌کنند.

بحران میان‌سالی، یک مرحله طبیعی زندگی

به تحول میان‌سالی بعنوان یک مرحله طبیعی از زندگی نگاه می‌شود. دانیل لوینسون، روانشناس دانشگاه ییل در تئوری بسیار عالی خود درمورد رشد بزرگسالان عنوان می‌کند همه افراد بزرگسال مراحلی را پشت سر می‌گذارند. او در تئوری خود ساختار زندگی را ترسیم می‌کند که الگوی زیرساخت زندگی افراد در هر سن و زمان را نشان می‌دهد.

برای خیلی‌ها ساختار زندگی شامل خانواده و کار می‌شود اما می‌تواند مذهب، وضعیت اقتصادی و از این قبیل مسائل را هم در خود داشته باشد. براساس تئوری دکتر لوینسون، تحول میان‌سالی یک تحول طبیعی دیگر برای وارد شدن به یک مرحله دیگر از زندگی است.

براساس اعتقادات دکتر جونز، افراد در میان‌سالی معمولاً اولویت‌ها و اهداف خود را دوباره ارزیابی می‌کنند. خانم‌ها که احساس می‌کنند دیگر فرزندانشان را بزرگ کرده‌اند، شاید احساس کنند که دلشان می‌خواهد به ادامه تحصیل بپردازند، گرچه در این مدت کار می‌کرده‌اند اما به نظرشان می‌رسد که دیگر زمانی رسیده که می‌توانند هر کاری که دوست دارند انجام دهند.

او می‌گوید، "آنها دوست دارند رویاها و آرزوهایشان را دنبال کنند. رویاهایی که به خاطر مسئولیت‌های خانواده فراموش کرده ‌بودند."

"مردها به قسمت زنانه خود نزدیک‌تر می‌شوند و این یعنی ممکن است به سمت هنر یا آشپزی روی بیاورند و دوست داشته باشند به مراقبت از بچه‌ها یا نوه‌هایشان بپردازند."

دکتر جونز اعتقاد دارد در این دوران زن‌ها بااینکه برای روابطشان ارزش بسیار زیادی قائل هستند اما خودخواه‌تر می‌شوند. دلیلش این است که فکر می‌کنند دیگر وظیفه خود را انجام داده‌اند و دیگر مراقبت و نگهداری از نوه ها وظیفه آنها نیست.

بحران میان‌سالی: راهی به سمت افسردگی یا رشد؟

دکتر جوان شرمان، روانشناس و روانکار خانواده در لاتکستر اعتقاد دارد تحول میان‌سالی می‌تواند برای برخی روشنگر اما برای برخی دیگر دورانی بسیار سخت باشد.

اینکه تحول میان‌سالی به یک افسردگی جدی تبدیل می‌شود یا فرصتی برای رشد برای فرد فراهم می‌کند به عوامل مختلفی بستگی دارد، مثل حمایت همسر و سایر عزیزان.

دکتر شرمان زنی را به یاد می‌آورد که برای مشاوره نزد او آمده بود. او در اواخر دهه چهل خود و همسر مردی با همان سن و سال بوده که به خاطر وضعیت کاریش در طول زندگی زناشویی آنها مدام در سفر بوده است. این مسئله باعث می‌شده است که تمام مسئولیت خانه و بزرگ کردن بچه‌ها بر گردن وی باشد.

او پرستار بوده اما در عین حال تمام وقت زنی خانه‌دار هم بوده است. وقتی فرزندان بزرگ شده و به دانشگاه رفتند با خودش فکر کرده که حالا چه باید بکند و بعد احساس کرده که همه هویت خود را گم کرده است.

دفعه بعد که دکتر شرمان آن زن را برای مشاوره ملاقات کرده است، یک طرز تفکر دیگر پیش روی او قرار داده است: "تو هویت خودت را از دست نداده‌ای، الان این فرصت را داری که یک هویت تازه برای خودت خلق کنی."

بله، نقش او بعنوان مادر تغییر خواهد کرد و به خاطر مسئولیت کمتری که الان دارد—با رفتن بچه‌هایش به دانشگاه—وقت کافی برای خلق یک تصویر و هویت جدید از خودش خواهد داشت. این فکر او را به هیجان آورده بود. هفته بعد، بران انتخاب رشته به یک دانشگاه رفت.

وقتی بحران میان‌سالی به افسردگی تبدیل می‌شود

دکتر جونز می‌گوید همه اینقدر آسان بحران میان‌سالی را رد نمی‌کنند.

در میان‌سالی افراد باید مراقب برخی علائم خاص افسردگی باشند، علائمی مثل:

• تغییر در عادات غذا‌خوردن
• تغییر در عادات خوابیدن، خستگی
• احساس بدبینی یا ناامیدی
• بی‌قراری، اضطراب و زودرنجی
• احساس گناه، ناامیدی یا بی ارزشی
• از دست دادن میل و علاقه به فعالیت‌هایی که در گذشته از آنها لذت می‌برده است مثل رابطه جنسی و سرگرمی‌ها
• فکر خودکشی یا ارتکاب به آن
• دردهای جسمانی مثل سردرد، ناراحتی گوارشی که به دارو و درمان پاسخ نمی‌دهد

دکتر آنیتا کلایتون پروفسور دانشگاه ویرجینیا اعتقاد دارد، رفتار یا گفتمان درمانی و همچنین تجویز دروهای ضدافسردگی می‌تواند به درمان افسردگی بالینی یا حاد کمک کند.

در تحقیقی که محققان دانشگاه استانفورد انجام دادند، دارو، گفتمان درمانی، یا ترکیبی از هر دوی این روش‌ها بر روی 656 فرد مبتلا به افسردگی مزمن امتحان شد. آنها به این نتیجه رسیدند که ترکیب این دو روش درمانی نتیجه ای سریعتر و مساعدتر به دنبال خواهد داشت.

دکر کلایتون اعتقاد دارد درصورت خفیف‌تر بودن افسردگی فقط یکی از این روش‌ها کافی به نظر می‌رسد

نحوه شناخت و برآوردن نیازهای زناشویی

چگونه ازدواجی موفق داشته باشیم: به شما نشان می‌دهیم چطور برای خلاص شدن از دام مشکلات زندگی، راه درست را انتخاب کنید.

در راستای تشخیص و برآوردن نیازهایتان، اگر می‌خواهید پیش مشاور خانواده بروید یا یکبار و برای همیشه مشکلات زندگی زناشوییتان را برطرف کنید، کار مهم دیگری هم هست که باید انجام دهید. باید همه راه‌های خروج را ببندید. منظورم این است که خیلی‌ها که در زندگیشان دچار مشکل و ناراحتی شده‌اند، خیلی قبل از اینکه بفهمند چقدر این مشکلات بد و آزار دهنده است، تصمیم می‌گیرند. آنها انتخاب می‌کنند که نیازهایشان را خارج از آن زندگی زناشویی برآورده کنند.

کاری که باید بکنید این است که مسئولیت نیازهایتان را بپذیرید. بله، یاد بگیرید که چطور به‌طرز موثر و سالمی نیازهایتان را برآورده کنید. اما برای این منظور از همسرتان روی برنگردانده و به کس دیگری روی نیاورید. معنی آن این است: خیلی از کسانی که در ازدواجشان دچار مشکل هستند، تصمیم گرفتند که برای رسیدن به حس آرامش و راحتی به خارج از زندگی زناشوییشان پناه ببرند. به رابطه‌جنسی ناسالم روی آوردند، با یک همکار دلسوز دردودل کردند، شکایت‌هایشان را پیش خانواده‌شان بردند و ... هر راهی که با وعده برآوردن نیازشان همراه بود را امتحان کردند. حتی شاید خیلی از متخصصین ازدواج و خانواده هم همین راه را پیش روی شما قرار دهند.

اما باید مسئولیت برآورده شدن نیازهایتان را بپذیرید و آن را با گرایش به سمت همسرتان انجام دهید. نگویید، "تورو نمی‌خوام" یا "به تو نیازی ندارم". برای مراقبت کردن از خودتان، از همسرتان روی برنگردانید. درعوض، برای مراقبت از خود به او روی آورید. نیازهایتان را بشناسید، برای برآوردن آنها مسئولیت قبول کنید و بعد به همسرتان رجوع کنید، وی یک شخصیت تازه از شما خواهد دید و او هم به سمتتان خواهد آمد.

البته نمی‌گویم که اینکار یک شبه میسر می‌شود. اما هرچه جلوتر بروید، هر قدمی که به سمت جلو بردارید، به از بین رفتن مشکلات زندگی زناشوییتان نزدیک‌تر خواهید شد. این قدم را به سمت زندگی برمی‌دارید که هر دوی شما آرزویش را داشتید: زندگی سراسر عشق، آرامش، و خوشبختی.

بیشتر مردم نمی‌توانند راه‌حل‌های پایدار برای مشکلات زندگی زناشویی خود پیدا کنند چون هیچوقت راه‌های خروج را نمی‌بندند. آنها تلاش می‌کنند از منابع بیرونی برای ارضای نیازهایشان استفاده کنند و بعد وقتی همسرشان از دست آنها خسته شد یا دعوایی پیش آمد، شکایت می‌کنند. همه انسان‌ها یک نیاز ذاتی برای امنیت و ایمنی دارند. وقتی هر‌یک از افراد در یک ازدواج به دنبال راه‌های بیرونی برای ارضای نیازهای خود باشد، پیامی به ناخودآگاه فرستاده می‌شود که هشدار می‌دهد امنیت شما به خطر افتاده است. دعواها بیشتر می‌شود، استرس دو طرف بالا می‌رود، احساس ناراحتی بیشتری خواهیم کرد، و همسرمان را بیشتر مقصر می‌کنیم. داد می‌زنیم، تهدید می‌کنیم، شکایت می‌کنیم و خیلی وقت‌ها هم دست به عمل می‌زنیم. دلیل آن این است که از درون احساس ترس می‌کنیم. اجازه بدهید سوالی از شما بپرسم، آیا در بچگی پدر و مادرتان با هم دعوا می‌کردند؟ آیا داد‌ و‌ بیداد راه می‌انداختند و هم را تهدید می‌کردند؟ آیا از هم طلاق گرفتند یا همدیگر را تهدید به طلاق کرده‌اند؟ اگر پاسخ شما به هرکدام از این سوالات مثبت باشد، می‌خواهم چند سوال ساده از شما بپرسم. 1)‌وقتی این اتفاقات می‌افتاد چند سالتان بود؟ 2)‌وقتی این اتفاق‌ها می‌افتاد چه احساسی پیدا می‌کردید؟ 3)‌آیا پدر و مادرتان با همفکری و به طریقی که به نفع هر دوی آنها بوده مشکلشان را حل می‌کردند و همه چیز آرام می‌شد؟ 4)‌آیا هیچکدام از والدینتان شما را آرام نمی‌کرد یا این خودتان بودید که باید از خودتان مراقبت می‌کردید؟

به‌این‌خاطر این سوال‌ها را می‌پرسم چون می‌خواهم کمکتان کنم گذشته‌تان را بعنوان تحربیات کودکی به زمان حال و آنچه مغزتان در حال تجربه است، وصل کنید. این همان احساس تهدید و ناامنی است. می‌بینید، ذهن ناخودآگاهتان نمی‌تواند بین گذشته و حالتان تمایز قائل شود. ذهن ناخودآگاهتان تشخیص نمی‌دهد که دیگر بچه نیستید.

تنها راه کاهش استرس و ترس از دست دادن امنیت و آرامش این است که درهای خروج را ببندید. در غیر اینصورت نخواهید توانست روی مشکلات ازدواجتان برای پیدا کردن راه‌حل کار کنید. اگر در یک ازدواج احساس امنیت نباشد، هیچ اعتمادی هم نخواهد بود. و اگر اعتماد نباشد، هیچوقت عشق، پذیرش، آرامش و خوشبختی را تجربه نخواهید کرد. اعتماد لازمه زندگی است و بر‌پایه یک حس امنیت غیرقابل‌ تزلزل ساخته می‌شود.

پی‌نوشت: اگر این مقاله برایتان مفید بود، برای شروع دوباره زندگی تشویقتان کرد یا به طریقی کمک حالتان بود، چیز جدیدی به شما یاد داد یا چیزی را که لازم بود به یادتان آورد، حتماً ما را با نظرات خود در جریان بگذارید. همچنین اگر فکر می‌کنید این مقاله می‌تواند به کس دیگری که می‌شناسید و برایتان عزیز است کمک کند، حتماً آن ‌را برای او هم ایمیل کنید.

راهنمای آقایان برای حمایت خانم‌ها در طول دوران بارداری

در طول بارداری خانم‌ها دوران بسیار طبیعی و در عین‌ حال خاصی را در طول زندگیشان سپری می‌کنند. در طول این دوره، خیلی مهم است که شما—بعنوان یک پدر—فعال و حامی باشید. این مقاله راه‌های مختلفی را به شما نشان می‌دهد که مطمئنتان می‌کند همسرتان حمایت و پشتیبانی شما را درک کرده است.

درگیر شوید

درگیر کردن خود در بارداری همسرتان امری بسیار مهم و اساسی است. مادر آینده باید حداقل ماهی یکبار برای معاینه نزد دکتر برود. همچنین بد نیست که در کلاس‌های ایروبیک مخصوص مادران شرکت کند. حمایت ساده شما با بودن کنارش در طول این زمان‌ها به او نشان خواهد داد که به وی توجه می‌کنید و تنها نیست. به اینکه چه احساسی دارد، اینکه جنین در چه مرحله‌ای از رشد است، و اینکه در ماه‌های آتی چه اتفاقی برای آن خواهد افتاد توجه نشان دهید. به او کمک کنید برای وسائل مورد نیاز و اتاق کودکتان برنامه‌ریزی کنید. هرچه توجه بیشتری به بچه نشان دهید، بیشتر احساس می‌کند که مراقبش هستید.

سلامت

ترک عادات بد در شرایط عادی کاری بسیار دشوار است. باردار شدن هم کمکی به آن نمی‌کند. متاسفانه، این زمانی است که ترک این عادات بیشتر از هر زمان دیگری اهمیت پیدا می‌کند. مخصوصاً کشیدن سیگار برای بچه بسیار خطرناک است—حتی اگر هنوز در رحم باشد. تحقیقات نشان می‌دهد که قرار گرفتن در معرض دود سیگار هم به همان اندازه سیگار کشیدن خود مادر خطرناک است. پس با تشویق او به ترک سیگار و ترک آن توسط خودتان نشان دهید که نگران او هستید.

به او کمک کنید خوب غذا بخورد، به اندازه کافی استراحت کند، و بیش از حد از خودش کار نکشد. کارهای بدیهی مثل نخوردن مشروب یا استفاده نکردن از مواد مخدر هم باید ترغیب شود.

روابط

در طول بارداری بدن زن دستخوش تغییرات زیادی می‌شود. او می‌بیند که شکمش چطور هر روز بزرگ و بزرگتر می‌شود. ممکن است بدنش آب جمع کند. همه اینها درکنار تغییرات هورمونی این معنا را می‌دهد که او به دنبال این است که بفهمد هنوز برای شما جذابیت دارد. یکی از مهمترین و طبیعی‌ترین راه‌ها این است که رابطه صمیمانه و عاشقانه خود را با او حفظ کنید. البته برای ایمنی بهتر است از یکی از راه‌های پیشگیری استفاده کنید. با این ‌وجود، حفظ روابط سالم و فعال راهی بسیار ایمن و مفرح برای القاء این حس به همسرتان است که هنوز برایتان جذابیت دارد. جدا از رابطه فیزیکی، برقرار کردن رابطه احساسی، ماساژ دادن شکمش و نوازش کردن او راهی بسیار خوب برای ایجاد احساس راحتی در اوست.

از تصمیماتش حمایت کنید

و آخر اینکه، حمایت از تصمیمات و انتخاب‌های او در طول دوره بارداری راهی ضروری برای نشان دادن نگرانیتان درمورد اوست. در این دوران انتخاب‌های زیادی مثل شیردهی خواهد داشت. اگر همسرتان تصمیم بگیرد که شیردهی برایش مناسب است وباید آن کار را انجام دهد، باید از تصمیم او حمایت کنید. برای انتخاب اسم کودکتان با هم تصمیم بگیرید. اگر دوست نداشته باشد جنسیت فرزندتان را قبل از تولد با سونوگرافی بفهمد، در این زمینه هم به تصمیمش احترام بگذارید